เสียงเปาะแปะจากธรรมชาติเล็ก ๆ

ในยามเช้าช่วงเล่นอิสระนอกห้องเรียน เด็ก ๆ อนุบาลห้องบุหลันฉายและห้องประกายดาว เดินสำรวจไปตามทางเดินรอบโรงเรียน

แสงแดดสาดส่อง สายลมอ่อน ๆ พัดผ่านร่างกายเด็กๆ ที่กำลังก้มสำรวจพื้นดิน มือเล็ก ๆ ค่อย ๆ เก็บเมล็ดต้อยติ่งวางใส่ตะกร้าใบเล็ก ๆ ด้วยความตั้งใจ

ไม่มีใครบอกพวกเขาว่าเมล็ดพวกนี้พิเศษอย่างไร
แต่ดวงตากลมโตเต็มไปด้วยความสงสัยและความตื่นเต้น
เมื่อเดินกลับมายังกะละมังเล็ก ๆ พวกเขาก็เริ่มอยากจะลอง…

“เปาะ…” แล้วตามด้วย “แปะ…”

เสียงเบา ๆ ดังขึ้นเมื่อเมล็ดสัมผัสผิวน้ำ
ตามมาด้วยเสียงหัวเราะและสายตาที่เบิกกว้าง
เด็กๆ สลับกันโยนเมล็ดลงไปในน้ำ ดูเมล็ดกระเด็นกระจาย
บางเมล็ดก็ยังไม่แตกทันที เด็ก ๆ เฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ
แล้วก็มีเสียง เปาะเบาๆ ขึ้นอีกครั้ง

กิจกรรมแสนเรียบง่ายนี้เติมเต็มวันของพวกเขาด้วยความสุข ไม่มีของเล่นสำเร็จรูป ไม่มีเสียงสังเคราะห์ มีเพียงเสียงธรรมชาติ เสียงหัวใจ และจังหวะการใช้ชีวิต

ในแนววอลดอร์ฟ เราให้พื้นที่แก่เด็ก ๆ ได้เรียนรู้จากธรรมชาติรอบตัว ไม่เร่งเร้า ไม่ตัดสิน แต่เปิดพื้นที่ให้ความสงสัยนำทางการเล่น ให้ความเรียบง่ายกลายเป็นบทเรียนล้ำค่าและให้ความสุขเกิดขึ้นในทุกขณะของการอยู่ร่วมกับธรรมชาติ

เมล็ดต้อยติ่งที่แตกตัวในน้ำวันนี้อาจกลายเป็นความทรงจำอบอุ่นในหัวใจของพวกเขา เป็นต้นทางของความรักธรรมชาติ ที่เติบโตไปพร้อมกับพวกเขา…

ทีละนิด อย่างงดงาม